فیلینـــگ نوشت

شاید هم سوزن نه

شاید هم مثل یه تیغ از شاخه یه درخت که میره تو انگش یا یه جای سوختگی، هرچی بهش فکر شه سوزشش بیشتر حس میشه ... همین که یادمون بره بعد دیگه نمیفهمیم چطور خوب شده، 🍁راه تکرار بر خطر ایضا یاد اوری رو باید بستوند

مستقیم‌نوشت به فینگیل‌ بانو :)

نظرت رو توی وبلاگ شباهنگ دیدم و خوشحال شدم :)

ممنون که هستی ^_^

باورم نمی‌شه چهار سال از اون پست سوتی فلافلی من که باعث آشنایی وبلاگی‌مون شد، گذشته! :))

مثل اینکه چند روز پیش اولین برف پاییزی مشهد اومده. تو با اینکه مجازی بودی، یکی از عناصر پررنگ خاطرات برفی ترم اولم هستی :)) چون برام کامنت گذاشته بودی و خاطرنشان کرده بودی که برف اون سال، چیزی نبوده که هرسال اتفاق بیفته و قدرش رو بدونم و نهایت لذت رو ببرم. و منم به توصیه‌ات عمل کرده بودم :)

امیدوارم حال تو هم خوب باشه و آذر و زمستون قشنگی داشته باشی :**

طبیعتا قسمتی از من هنوز گیرِ مشهد مونده و الآن که گفتی داره از اون برف آبکی‌ها میاد، دلم برای سوز و سرماش تنگ شد :))

آره یادمه پستش رو :) نیشم باز شد که این‌جوری گفتی :دی 

ممنونم کلا ^_^ تو هم مراقب قلب مهربان و سرزنده‌ات باش :) :*