+ هندزفریم دیروز گم شده بود و بعد از 12 ساعت در به در گشتن ، و زیر و رو کردن ِ تمام اتاقم - که مصداق ِ بارز ِ شتر با بارش گم میشه ( :| ولی من گم نمیشم :| البته که من فینگیلم :/ تا مشتی باشد بر دهان استکبار :| ) – و ریختن ِ همه ی لباسا و زیر تخت و پشت ِ تخت ( تخت من به دیوار چسبیده :| ) و اونور و اینور ِ تخت و کلا همه جا ، وسط مرحله ی آنافاز میتوز بودم که دست کردم توی جیب ژاکتم ، دستمال کاغذی بردارم و دیدم اونجاست :| امروزم گره خورده :| ینی در واقع یه خط تایپ میکنم ، به نگاه به گره میندازم و میرم سطر بعد :|
+ به همین برکت ، اگه من یه بار دیگه خواب واو. رو ببینم ، خودمو از زندگی ساقط میکنم ! :| واو. معلم ادبیات مون عه ! منم خیلی دوسش دارم خب ! هم خودشو ، هم تفکرشو ، هم درسشو و هم زنگشو ! کلا شنبه، چهارشنبه با اون خوبه فقط ! ولی دلیل نمیشه دو روز یکبار ، خوابشو ببینم ! :/ تازه امروزم عصبانی بود ! خب منم عصبانی بودم ، عصبانی تر شدم :| یه سری چیزا رو باید بدونه آدم؛ که وظیفه ی معلمش نیست ، بیاد نوشته های زنگ پیش رو از روی تخته پاک کنه ، یا اینکه مثلا وقتی دلیل ِ ادغام شدن ِ ما و 401 رو در چهارشنبه ها ، بالغ بر هزار بار پرسیدین و واو. هم جواب داده ، دلیلی نداره دوباره بپرسین :| میبینن بچم اصاب نداره ها :| هی اذیت میتونن :| این بچمون جای بابا بزرگ منه :| ولی دلیل نمیشه منو " نیت ِ قرب ِ من " صدا نکنه :| اسمها رو یاد نداره متاسفانه :| نیت ِ قرب رو یادم بندازین ، بعدا توضیح بدم :| الان خوابم میاد :/
+ دیروز با رفیعه و ساجده و فرانک ، رفتیم برف بازی ! الانم فقط دست راست و چپم سالمه ! کل بدنم درد میکنه :|
گزارش مفصلش رو میتونید اینجا بخونید :دی
رفیعه و ساجده ، از دوستای مجازی بودن که هر دو از من و فرانک بزرگترن یکی دوسال و اولین مجازی هایی بودن که حقیقی شدن ! وقتی دیدمشون ، انگار هزار ساله میشناختمشون ! به اندازه ی دو سال ، حضور توی تخته سیاه ِ جیم و بعدش گروه های تلگرامی ِ جیمیا ، و بعد تر ، گروه صمیمی تر ِ 12 نفره ! :)) و حالا همه منتظر تیر سال ِ بعدن ! که اون 6– 5 تا کنکوری برگردن و یک مورد هم غار رفتگی داشتیم ، که اوشونم برمیگردن ایشالا و یک مورد هم شیرینی ِ عروسی خورون داشتیم که قاطی ِمرغا شد و بقیه سالمن =)
+عکس نوشت : از راست به چپ : ساجده ، من ، فرانک ، رفیعه
