همون ماهی بهتره! کوسه نشی :|

چهارشنبه :

نمیگم همه ی حرفای و. ( تیچر ادبیاتمون ) درسته و من صد در صد عقایدش رو قبول دارم ، ولی میدونین اون چیزی که خیلی بیشتر باعث شده من از عقاید و طرز تفکرش خوشم بیاد چیه ؟ دقیقا چیزی که از همه ی ماها پنهان شده ! کلاسای واو. اینطوریه که اون واقعا منظور و هدف اصلی شاعر / نویسنده رو از نوشته اش میگه و هیچ دلیلی نمیبینه برای اینکه مثلا پنهان کنه از ما که چرا آندره ژید فلان چیز رو گفته و چارتا مترجم ، هرجور که خوب بوده و به صلاح ما و مملکت و وضعش بوده ترجمه کنن ! خب این اشتباهه ! چیزیه که جدیدا خیلی بیشتر از قبل منو آزار میده اینه ! که یه عده آدم – به یه سری دلایل موجه و غیر موجه – تصمیم میگیرن که به ذهن ِ نسل ِ آینده ی کشور شون جهت بدن! بدون ِ اینکه اجازه ی دونستن ِ همه چیز و پشت و روی ماجرا رو به ماها بدن! حالا اینکه میگم ماها ، الان ماهاییم! قبل از ما یه کسایی بودن که رد کردن این چیزا رو! و بعد از ما هم بچه های جدید میان و میشن نسل جدید این مملکت ! این چند ماه که داره میگذره از پیش دانشگاهی ، بیشتر از قبل حس میکنم که لازمه همه چیز رو بدونم و بعد خودم تصمیم بگیرم که چی درسته چی غلط ! کی راست میگه ، کی دروغ و کذبیات ِ محض که ظاهر قشنگی داره ! نمیدونم ! =) تابحال اینجوری نبودم ولی چیزی که الان لازمه ، دونستن ِ بی پرده ی واقعیات هست! واقعیت جامعه ! و حداقلش اینه که واو. تنها کسی ه که من ازش درس ِ مدرسه رو یاد نگرفتم و یاد گرفتم ( و دارم یاد میگیرم هم چنان :) ) که چی به چیه ! و من کجای این ماجرا ایستادم!

حس میکنم خیلی در هم شد! =(  ولی خلاصه ی کلام که آقا هر چیزی میبینید رو قبلش هزار بار روش فکر کنین تا قبولش کنین!

عین. ( تیچر زبان :دی ) یه خاطره داشت تعریف میکرد من باب ِ کلمه ی  "robber "  که شرحش از حوصله خارجه – خارج نیست ! -_- من عین ِ اسب خوابم میاد و ظهرم با زور ِ نسکافه سرپا موندم و نخوابیدم ! :| - و فینگیل نیز ماجرای دزدی را حدس زد و وی فرمود :" تو چه باهوشی هستی ! " – به همون پرتقال ِ پست ِ قبل قسم ، اولش فکر کردم داره مسخره میکنه :| - و گفت :" اصن تو باید پلیس بشی فقط O_o " :| میخواستم بهش بگم داداچ ما یکی از عمه هامون لقبش کلانتره ! کجای کاری تو! منم برادر زاده ی همونم دیگه ! ایشه! :دی

عصری رفتم اولین جلسه ی کلاس شیمی! با کی؟ با خانم خ. ! :] من که راضی ! اصلا اونقدر خوب سینتیک رو جا انداخت که الان مثل باقلوا مسئله حل میکنم! :] البته ماجرای اینم طولانیه! دوشنبه وقتی از سالن مطالعه اومدم ، یکی از دوستای بابا زنگ زد بهش و گفت که فلانی هست و بچه هاشم خوب نتیجه گرفتن تا الان! ولی فقط خصوصی درس میده! بابا هم شماره رو گرفت و من زنگ زدم و قرار شد هر هفته دو جلسه باهاش کار کنم! :] کلاس 25 نفره ی آقای جیم. رو هم کنسل کردم! اولا که تعدادمون به اون حدی که آموزشگاه گفته بود نرسید و مهم تر از همه ، حوصله نداشتم باز در به در دنبال این یکی اون یکی که کلاس شیمی بریم و این بحثا! وای من به هفته ی پیش فکر میکنم میخام خودم و تک تک اونایی که بهشون گفتم رو خفه کنم فقط! :| من نمیدونم اینا حالشون خوب بود اصلا یا نع ! :| تازه الکی وقتمم گرفته شد هفته ی پیش! باز با تلگرام مامان برگشتم و هماهنگ میکردم باهاشون! پوف ! بهتر تموم شد اصلا این قائله ! استرسم به حد قابل ِ توجهی کم شد! :)))) واقعا کم ها ! به حدی اعتماد به نفسم دوباره برگشت که اصلا زدم تو گوش درس و تست! :دی خدا کنه تهش همه چی خوب باشه فقط! :))))

توی راه برگشت از کلاس خانوم خ. یه ضلع ِ پارک ملتو پیاده روی کردم :)))) و خرچ خرچ برگای رو زمین ، روحمو قلقلک میداد! :) تازه تازه ! هـــــــــا که میکردی توی هوا ، دیده میشد! =) اینا قشنگی هستن ، نه ؟ :)

دقیقا ذوق مرگی ِ من مثل این بچه کوشولو هایی عه که بار ِ اولشونه این چیزا رو میبینن! :دی

 

 

پنج شنبه :

عَـح ! =) هی میخوام اسم غزاله رو زیاد نیارم ، نمیشه! :| خیلی نقش ایفا میکنه جدیدا توی پست هام! مثه اون خانواده رجبی که اسمشون ته ِ هر سریال هست! :|

هیچی آقا ! غزاله خانومشون اینا ، یجوری گفت :" خُــــــــب ! اگه بلند نشم میخوای چیکار کنی مثلا ؟ " که آقای ی. چشاش چارتا شد! :| البته شوخی میکرد و ما حتی تو گوش ِ هم نیز میزنیم! :| گرچه مینا غیرت داره روی ماها و میگه "موهاتو بپوشون :| ، سرتو بنداز پایین :| آستیناتو بده پایین :| ( اینو به خودش باید بگه البته -_- ) و ... " خلاصه فک و فامیل درست کردیم! =)

امروزم که از طرف جیم. ( همون شیمی عه کنسل شده ) زنگ زدن که پاشو بیا همایش ! :| حتی جا برات رزرو کردیم O_o :| شاعر در این لحظه زمزمه ی " دیگر اکنون با جوانان ناز کن ! با ما چرا ! " توی دهنشه! :| والا!

 

________________________________

یه جمله از آندره جان هم بگیم دیگه! :) واو. میگفت این جمله رفته توی عمق ِ فرهنگ ِ فرانسه!

" معرفتی که قبل از آن احساسی نباشد ، برای من بیهوده است. هرگز در این جهان چیزی ندیده ام که حتی اندکی زیبا باشد؛ مگر آنکه فورا آرزو کرده ام تا همه ی مهر ِ من آنرا در بر گیرد."

فرهنگ فرانسه چطوره ؟ من ابدا یه تیکه از خاک ایران رو با هیچ جا عوض نمیکنم ولی کاش خیلی چیزای مثبت ِ اونور ( که یجور آرمان ِ انسانیه ! و عقل میگه این درسته! و دین هم مهر تایید میزنه روش . ) توی فرهنگ ماها راه پیدا کنه! چه بسا بوده از قبل و الان نیست! :)

ترجمه ی انگلیسی ِ مائده های آسمانی رفت توی لیست کتابایی که بعد از کنکورم میخوام بخونم :]

ماهــــی ِ من باش خب ! عِه ! :)

یک شنبه شب :

اون برگه ای که غزاله برام نوشته بود رو گذاشتم روبه روم و فقط نگاهش میکردم !

:)

 

دوشنبه :

راس 6:50 بیدار شدم و یه دوش گرفتم و لباس پوشیدم و رفتم پشت بوم دنبال بابا ! چرا دنبال بابا و بابا اون وقت صبح ، اون بالا چیکار میکرد حتی ؟ :دی طبق معمول ِ آذر ِ هر سال ، گل و گیاهای توی پارکینگ مون ( من مینویسم گل و گیاه ، شما بخونین دخترای بابا ! :دی ) باید میرفتن توی گلخونه ی کوچیکی که بالای پشت بوم ساخته شده! :] و بابا مشغول ِ جابجا کردن ِ اونا بود! :] خلاصه گذاشتن ِ پایمان همانا و یخ زدن ِ تک تک مولکول های هاش دو اُ عه بدنم همانا ! O_o به همین برکت ( دارم پرتقال میل میکنم :دییییییی ) یجوری هوا سرد بود که پرنده پر نمیزد :| تازه یه چیزایی هم تو هوا بود که نمیشد بگی برفه یا بارون! :| القصه سرما که تا مغز ِ استخوون ما رفت :| ، دیدیم آقای پدر بالا نبودن و توی پارکینگ بودن! -_- ما هم کیف و کتاب و شال گردن جانمان رو برداشته و دوان دوان رفتیم پایین که آقای پدر ما رو برسونن سالن مطالعه! :]

خیلی فضای خوبی داشت و اینکه خلوت هم بود و رکورد هم زدم برای ساعت مطالعه توی روزای تعطیلم! :پی ظهر هم خورشت ِ مرغ ِ مامان پز بهم تزریق شد و توی تایم ناهار کلی با غزاله غیبت کردیم و صحبتای دیگر! :دی این عکس هم در واپسین لحظات ِ مطالعه و در حالیکه جفتمون له ِ له استیم ، گرفته شده عست! =) عاشق اون گلدونه شدم و اینکه مدیونین با خودتون بگید چیگد خوراکی رو میزه :| چون اینا یک پنجم آذوقه امون بود -_-  همانا کنکوری نیسدید و درک نمیکنید اصنشم! -_- راستی غزاله اس ، اونوریشم من :| =)

 

 

+ من به مامان بابا حق میدم که نگران من باشن ولی بهشون اطمینان دادم و حتی خواهش کردم که نگران من و چیزایی که به من مربوطه نباشن و حتی خودم میتونم از پسشون بربیام و قول هم دادم اگر هر مشکلی ، هرجا بود ، بهشون میگم! مگه من چقدر خودخواهم که بخوام بگم فقط به من و کنکور ِ من فکر کنین! حتی بهشون گفتم واقعا چیزی که الان توی اولویته برای اونا ، مسعود هست توی این یکی دو هفته ی پیش رو ! و نه من! این همه فشار برای قلب ِ سالمی که مثل ساعت کار میکنه هم خطرناکه ، چه برسه برای اونا! فقط آرزومه که همه چی خوب باشه و اگر پایانی هست ، اتفاق بدی بعدش نیوفته!

 

سه شنبه :

صبحش اونقدر خوابم میومد که به زور ِ جیغ جیغ های مامان بیدار شدم و غرغر کنان بعد از اینکه صورتمو شستم ، اومدم تو اتاقم تا حاضر بشم ، حدس بزنین چه منظره ای دیدم! :] دقیقا روبروی پنجره بودم که دیدم عه وا خاک عالم !!!! یه چیزای سفیدی پشت پنجره اس ! برف ! :] اونوقت مگه میشه خواب از کله ی آدم نپره و با شوق ، اون جوراب بنفش پشمی ها رو ته ِ سبد جورابا در نیاره ؟ :)))))

 

+اندازه ی خودمونو بدونیم و پامونو از مرزی که برامون تعیین شده ، جلو تر نذاریم!

خب من همیشه عادت دارم ، برای هر کسی یه مرزی تعریف میکنم و تا همون مرز بهش اجازه میدم بهم نزدیک بشه و یجور دایره ! دایره های متحد المرکزی که توی هم ان و من مرکز ِ اون دایره ایستادم و همیشه اینجوری تصور کردم که اونی که تعیین میکنه کی تا کجا باید بیاد نزدیک من ، خود ِ منم! هرچقدر شعاع ِ دایره ی ارتباط کمتر ، به من و درون ِ من نزدیک تر! دایره های با شعاع ِ بیشتر هم غریبه تر هستن برای من عمدتا ! البته شعاع این دایره ها میتونه کم و زیاد بشه . و اون به شناختی بستگی داره که من طی زمان از فلانی پیدا میکنم و ممکنه دوست داشته باشم شعاعش کمتر بشه یا بیشتر ! آدمایی که روی دایره های اول تا چهارم از من هستن ، برام هم خودشون مهمن ، هم تک تک کلماتشون! بقیه دایره ها چندان اهمیتی ندارن! و چه حرف بزنن و چه نزنن اونقدر تاثیری روی من نمیذارن!

گاهی این آدمای دایره ی پنجم به بعد اونقدر برام بی اهمیت میشن که حتی اگر طرف برام یه متن کوتاه – چرت و پرت یا جملات قشنگ – توی دفترچه یادداشتم بنویسه ، نه تنها اونو نا فهم فرض میکنم که پاشو از دایره اش فرا تر گذاشته ، بلکه اون برگه رو جدا میکنم و میندازم توی سطل زباله ! همین قدر خودخواه ( ؟) که دلم نمیخواد توی دفترچه ای که من دوست دارم ، خط و اثری از فلانی که نسبت بهش خنثی ام باشه!

برعکس ! دارم دوستایی رو که حاضرم باهاشون توی یه ظرف عدسی بخورم یا اجازه بدم به ناهارم ناخونک بزنه! ( تازه منی که اینقدر حساسم روی این موضوع و اَه اَه پیف پیف میکنم برای هر چیزی ! =) )

                           

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دیروز و امروز رو آخر شب مینویسم ! :] 

عنوان به موضوع بی ربط عست و عنوانی دیگر نداشتیم همانا !